22 Μαΐ 2010

Εθνικός Δρυμός Οίτης



Εθνικός Δρυμός Οίτης ιδρύθηκε το 1966 και έχει ενταχθεί στο Δίκτυο «Natura 2000» των Προστατευόμενων Περιοχών της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Ο Εθνικός Δρυμός Οίτης διοικείται από το Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Οίτης που ιδρύθηκε με το ν. 3044 (ΦΕΚ 197/Α/2002 στις 27 Αυγούστου 2002, αποτελεί Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργού ΠΕΚΑ.

Κύριοι σκοποί του Φορέα είναι η διατήρηση των φυσικών πόρων, της βιοποικιλότητας, η ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και ενεργοποίηση των χρηστών, των φορέων και κατοίκων της περιοχής, η περιβαλλοντική εκπαίδευση, η ανάπτυξη του οικοτουρισμού, η αειφόρος χρήση των οικοσυστημάτων και η κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής.


Η Οίτη είναι το πέμπτο ψηλότερο βουνό της Στερεάς Ελλάδας και το εικοστό από τα σαράντα ψηλότερα από 2000 μ. υψόμετρο, πανελλαδικά. Η κάτοψη της Οίτης παρουσιάζει την μορφή ισοσκελούς τριγώνου, με τη δυτική της πλευρά παράλληλη με τον άξονα βορά-νότου και ταυτίζεται με το ρέμα της Βίστριτσας, το ρέμα της Τριανταφυλλιάς, τον αυχένα Οίτης-Βαρδουσίων και το Μέγα ρέμα. Η βορειοανατολική πλευρά της, οριοθετείται από τον ποταμό Σπερχειό και η νοτιοανατολική πλευρά από τον ποταμό Ασωπό, το ρέμα του Αποστολιά, τον αυχένα Οίτης-Γκιώνας και τέλος το Ρικόρρεμα.
 
http://www.biodiversity.gr/maps.php?recordID=25

Το μεγαλύτερο τμήμα της Οίτης ανήκει στη Φθιώτιδα, ενώ το νοτιοδυτικό στη Φωκίδα.

Το γεωλογικό υπόβαθρο της Οίτης, συνίσταται κυρίως από ασβεστόλιθο, φλύσχη και αποθέσεις τεταρτογενούς ηλικίας, όπως προσχώσεις, ριπίδια και κώνους κορημάτων. Υπάρχουν όμως και άλλα είδη πετρωμάτων, που εμφανίζονται σε μικρότερη αναλογία, όπως ο περιδοτίτης και οι τριτογενείς αποθέσεις. Οι ασβεστόλιθοι, ανθεκτικοί συνήθως γεωλογικοί σχηματισμοί, εμφανίζονται κυρίως στο βόρειο και ανατολικό τμήμα του βουνού. Ο φλύσχης εμφανίζεται επικαθήμενος στο βασικό ασβεστολιθικό υπόβαθρο, στα κεντρικά και νότια τμήματα της Οίτης, ακόμη και στα μεγαλύτερα υψόμετρα. Είναι σύνηθες οι σκληρές και γκρίζες επιφάνειες του ασβεστόλιθου, να ξεπροβάλλουν μέσα από τις απαλότερες γραμμές του φλύσχη.

Η χαμηλή αντίσταση των ασβεστόλιθων στη χημική διάλυση έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ποικίλων «καρστικών» γεωμορφών, όπως κοιλοτήτων, σπηλαίων διαφόρων μορφών, δολινών, δακτυλογλυφών, φαραγγιών ακόμη και στη δημιουργία «καταβόθρων», φαινόμενα αρκετά συχνά στην Οίτη.

Η εξόρυξη του βωξίτη, στις περιοχές «Δύο Βουνά» και «Μεξιάτες» αποτέλεσαν, σε συνδυασμό με τις δασικές πυρκαγιές, την παράνομη υλοτομία και θήρα, τη βόσκηση και την ανεξέλεγκτη διάθεση των απορριμμάτων, τις σημαντικότερες από τις πιέσεις, στα φυσικά οικοσυστήματα της.

Ιδιαίτερα, η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων βωξίτη, υλοποιήθηκε στις περισσότερες των περιπτώσεων, με πλημμελή σχεδιασμό και προκάλεσε αλλοιώσεις στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής κυρίως με τις εκσκαφές, τα μέτωπα σηράγγων (στοών) και τις εκτεταμένες εναποθέσεις "στείρων" υλικών και έχουν οδηγήσει στην κατάληψη ή την αποψίλωση τμημάτων δασών και δασικών εκτάσεων, στη διακοπή της φυσικής συνέχειας του γήινου ανάγλυφου και στην αλλαγή των φυσικών γεωμορφολογικών διεργασιών.

Στις αλλοιώσεις του φυσικού περιβάλλοντος προστίθεται και το πυκνό δίκτυο οδών προσπέλασης των μεταλλείων. Εξάλλου, ο διαμπερής οδικός άξονας Καστανιάς – Παύλιανης, επιτρέπει την εύκολη πρόσβαση στο σύνολο των οροπεδίων της Οίτης. Πρακτικά η απουσία ελέγχου και έλλειψη ενημέρωσης των επισκεπτών σε συνδυασμό με την εκτός δρόμου κίνηση των τροχοφόρων, απειλεί με καταστροφή τους σημαντικότερους ίσως βιοτόπους των λιβαδιών.

ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΤΗ
http://www.epohi.gr/portal/?option=com_content&task=view&id=1001&Itemid=31

Δεν υπάρχουν σχόλια: