10 Ιουλ 2011

Σχόλιο για την έγκριση, από το ΥΠΕΚΑ, της ΑΕΠΟ που αφορά σε επένδυση Μεταλλευτικών - Μεταλλουργικών δραστηριοτήτων στη Χαλκιδική

Το στοίχημα των καιρών, μεσούσης μιας οικονομικής κρίσης που δεν έχει προηγούμενο, είναι να κάνουμε αυτή την κρίση ευκαιρία.


Είμαστε σε κρίση, είμαστε σε πόλεμο ! Αλλά, τούτος ο πόλεμος, αυτή η κρίση, μπορεί να ξεκαθαρίσουν συγκεχυμένες λογικές πάνω σε θέματα αξιών.

Από αυτή τη ζύμωση, πρώτιστα πρέπει να αναδειχθεί η υποχρέωση να διαφυλάξουμε, ως «κόρη οφθαλμού», την πηγή της ζωής μας, που είναι το περιβάλλον, αντιλαμβανόμενοι όμως ταυτόχρονα ότι η ανάπτυξη αποτελεί βασική προϋπόθεση στην επιβίωση και εξέλιξη του ανθρώπινου γένους.

Ήρθε η ώρα να συνειδητοποιήσουμε και να κάνουμε πράξη το πραγματικό νόημα της αειφόρου ανάπτυξης, χωρίς αγκυλώσεις και μικροσκοπιμότητες του παρελθόντος που ευνοήθηκαν, τόσο από την έλλειψη πληροφόρησης, όσο και από τη χειραγώγηση.

Η επένδυση της «Ελληνικός Χρυσός» στη Χαλκιδική, όπως εγκρίθηκε από το ΥΠΕΚΑ, μετά από ενάμισι χρόνο ελέγχων, μελετών και σκληρών διαπραγματεύσεων σε κάθε επίπεδο, αποτελεί σημαντική εφαρμογή της λογικής της αειφορίας για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή και προστασία του περιβάλλοντος, σε μια περιοχή που για δεκαετίες παρέμεινε στάσιμη, λόγω των οδυνηρών εμπειριών του παρελθόντος, αλλά και των τοπικών μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.

Στη διαδικασία αυτή το ΥΠΕΚΑ προσπάθησε να προχωρήσει πέρα από τη θεσμοθετημένη διαβούλευση ανοίγοντας, για πρώτη φορά, έναν ουσιαστικό και ειλικρινή διάλογο με όλους τους Πολίτες, με τους οποίους είχε ήδη αναπτύξει στενή συνεργασία. Ο διάλογος αυτός πολεμήθηκε με σφοδρότητα από μεμονωμένες ομάδες, που χρησιμοποιώντας το "ενδιαφέρον" τους για το περιβάλλον, ικανοποιούσαν και προσωπικές σκοπιμότητες.

Οι όροι για την υψηλή προστασία του περιβάλλοντος που επιβλήθηκαν, με χρήση των πλέον δαπανηρών, βέλτιστων τεχνικών, με υποχρέωση αποκατάστασης ακόμη και της «ιστορικής» περιβαλλοντικής ζημιάς, που άφησε πίσω της η μακρόχρονη εξόρυξη, αλλά και η απόδοση στην τοπική κοινωνία σημαντικών αναπτυξιακών έργων και ετήσιου «τέλους» επί της αξίας του ορυκτού πλούτου, αποτελούν σταθμό για συναφείς δραστηριότητες, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς.

Η εφαρμογή των ιδιαίτερα αυστηρών περιβαλλοντικών όρων, που τέθηκαν στη σχετική έγκριση, διασφαλίζεται από το συνεχή αυστηρό έλεγχο που θα διενεργεί, όχι μόνον η αξιόπιστη Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, αλλά και οι ίδιοι οι πολίτες, μέσα από τη συνεχή τους ενημέρωση από το διαδίκτυο και από την Επιτροπή Παρακολούθησης, στην οποία κύριο ρόλο έχει η τοπική κοινωνία.

Πιστεύω ότι η υλοποίηση της επένδυσης αυτής θα δημιουργήσει τις συνθήκες για την ανάπτυξη μιας πραγματικής εμπιστοσύνης μεταξύ των τριών βασικών συντελεστών της κοινωνίας μας, που είναι η Πολιτεία, ο Πολίτης και οι Επιχειρήσεις.

(σχόλιο της Μ.Κ. που της ζητήθηκε από την εφημερίδα "Θεσσαλονίκη" σχετικά με το θέμα)

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι που είμαι αηδιασμένος με την επένδυση. Είμαι αηδιασμένος με όλους αυτούς που το παίζαν σταυροφόροι για το περιβάλλον και μετά κάναν τούμπες και κοκοκο όταν αλλάξαν τα κόζα. και εσείς κυρία Καραβασίλη είστε μία από αυτούς.

Ίσως θα έπρεπε να ήσασταν πιο ήπια στην κριτική που ασκούσατε σε πολλές βιομηχανικές και άλλες δραστηριότητες... Ή, αφού δεν το είχατε κάνει αυτό και ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω, για να είσαστε συνεπής θα έπρεπε να είστε πιο αποτελεσματική με εταιρείες τύπου ΕΑΒ, που εσείς η ίδια και οι πρώην συνοδοιπόροι σας κατηγορούσατε (ενδεχομένως ορθώς, δεν ξέρω πλέον τι να πιστέψω και τι όχι) για μόλυνση.

Εάν κάνατε λάθος στην τότε κριτική σας, ή εάν κάποιες από τις εταιρείες που είχατε κατηγορήσει με την ιδιότητά σας ως μέλος ΜΚΟ, έχουν συμμορφωθεί, εδώ είμαστε για να σας ακούσουμε.

Ένα αρθράκι όμως του τύπου, "ζήτω η βιώσιμη ανάπτυξη", δεν μας λέει τίποτα..

ένας (ω, ναι!!) ανώνυμος

Nikos Kalyviotis είπε...

Καλά τα πιστεύεις αυτά που γράφεις; Και ναι σου μιλάω στον Ενικό γιατί τον πληθυντικό ευγενείας τον έχουν κερδίσει άτομα που σέβονται τον κόσμο και το Περιβάλλον.

Μαργαρίτα Καραβασίλη είπε...

Με τιμά να μου μιλούν στον ενικό, γιατί σημαίνει ότι είμαι κοντά στον κάθε Πολίτη, απεγκλωβισμένη από μονοδιάστατες νοοτροπίες...

Υ.Γ. Κια πάντα γράφω τεκμηριωμένα αυτά που πιστεύω και ως εκ τούτου και τα υποστηρίζω...

Μαργαρίτα Καραβασίλη είπε...

Αγαπητέ Ανώνυμε,

Η ελλιπής και μονομερής πληροφόρηση, συνδυασμένη με "συγκεκριμένη" οπτική, οδηγεί, συχνά, σε λανθασμένα συμπεράσματα...

Η κριτική που άσκησα στο παρελθόν για βιομηχανίες, υπεύθυνες για ρύπανση και περιβαλλοντικά εγκλήματα, έχει μετατραπεί σε συγκεκριμένες πράξεις, που δεν υπολείπονται των παγίων και αμετάβλητων αρχών μου.

Οι υπεύθυνοι έχουν καταγγελθεί, πλήρωσαν υψηλά πρόστιμα και σήμερα πληρώνουν πλέον "ακριβά" για την υλοποίηση μέτρων συμμόρφωσης, ώστε να σταματήσει η ρύπανση, τα οποία εάν δεν τηρήσουν θα υποστούν πολύ σοβαρότερες συνέπειες...

Όσο για την ΕΑΒ, βασική υπεύθυνη για το εξασθενές χρώμιο στον Ασωπό. σας παραπέμπτω στις αποφάσεις του ΣτΕ σχετικά, το οποίο επιτηρεί τη συμμόρφωσή της, υπό την ανά πάσα στιγμή ανάκληση της άδειας λειτουργίας, στη βάση της ενημέρωσης, που δίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα από τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος (που κατάφεραν να αποδείξουν το βαθμό της ευθύνης της ΕΑΒ).

Σας παραπέμπω επίσης και στα σχόλια - θέσεις των ενεργών πολιτών της περιοχής, των Οικολόγων Πράσινων και άλλων... σχετικά.

Ανώνυμος είπε...

K. Καραβασίλη,

πρόστιμα έβαζε και ο κ. Σουφλιάς.. Το θέμα είναι τι έχετε κάνει για την μόνιμη, φιλο-περιβαλλοντική και φιλο-επιχειρηματική επίλυση του προβλήματος. Πέρα από μερικές μιντιακές συναντήσεις, μερικά πρόστιμα και κανα-δυο γενικολογίες, ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!!

Όσο αφορά την ΕΑΒ και την κάθε ΕΑΒ, εγγυάστε σαν Υπουργείο Περιβάλλοντος ότι δεν υπάρχει καμία εν λειτουργία βιομηχανία που δεν ρυπαίνει? Εγγυάστε δηλαδή ότι αν κάποιο κίνημα πολιτών, μετρήσει με επιστημονικά ορθό τρόπο και σε συνεργασία ενδεχομένως με κάποιο πανεπιστήμιο, κάποια "μπούκα" στον Ασωπό ή στη Χαλκιδική, όλα θα είνια καθαρά?

Αν μετά από δύο περίπου χρόνια σαν ειδική Γραμματέας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι όχι, τότε δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα παραπάνω.....

Μαργαρίτα Καραβασίλη είπε...

ΝΑΙ! Πρόστιμα έβαζε και ο κ. Σουφλιάς...
Μόνο που τότε σε καμία βιομηχανία δεν είχε ανιχνευθεί εξασθενές χρώμιο... και οι έλεγχοι δεν προχώρησαν σε "βάθος"!

Το ζήτημα είναι ότι τώρα θεσπίσαμε αυστηρότατα όρια και παραμάτρους για τα υγρά βιομηχανικά απόβλητα στον Ασωπό και όλες οι βιομηχανίες της περιοχής υποχρεούνται να εφαρμόσουν καθαρές τεχνολογίες αντιρρύπανσης (συχνά πολύ ακριβές) για να μπορέσουν να πιάσουν αυτά τα όρια.

Πολλές βιομηχανίες έχουν τεθεί υπό καθεστώς περιβαλλοντικής ευθύνης (θα προβούν σε αποκατάσταση της ζημιάς και θα πληρώσουν το κόστος).

Οι έλεγχοι από τον επόμενο χρόνο θα γίνονται στη βάση των νέων ορίων και των νέων απαιτήσεων.

Αυτά και άλλα πολλά έχουμε κάνει και θα κάνουμε ακόμη για την οριστική επίλυση του ζητήματος, αφού πρώτα διασφαλίσαμε ότι όλοι οι κάτοικοι πίνουν ασφαλές, καθαρό νερό, από το Μόρνο (όπως και η Αθήνα).

Εσείς μπορεί να γνωρίζετε μόνο κάποιες "μιντιακές", όπως αναφέρετε, συναντήσεις (ποιές άραγε; γιατί μιντικαές συναντήσεις δεν έχουμε το χρόνο να κάνουμε...)... Πρόστιμα ΝΑΙ! Πολλά και σοβαρά για πάνω από 250 βιομηχανίες...

Είστε μάλλον απληροφόρητος και δικαίως, γιατί φατίμε και εμείς δεν κάνουμε συχνά ευρεία ενημέρωση, εκτός των φορέων με τους οποίους συναργαζόμαστε για την αντιμετώπιση των ποικίλων και πολύπλοκων προβλημάτων μιας τεράστις περιοχής, όπου δραστηριοποιούνται πάνω από 1200 βιομηχανίες, με 35 επιθεωρητές για όλη τη χώρα και χωρίς πόρους και εξοπλισμό!!!

Όσο για την ΕΑΒ, στην οποία επανέρχεστε, ή και για κάθε ΕΑΒ οι εγγυήσεις που μπορούμε να δώσουμε είναι οι συνεχείς έλεγχοι (για όσες μονάδες είναι αυτό εφικτό), η θεσμική θωράκιση, και η παρακολούθηση της εφαρμογής των νέων διατάξεων και δεδομένων.

Μακάρι να μπορούσαμε να έχουμε έναν επιθεωρητή σε κάθε μία βιομηχανία. Ίσως τότε να μπορούσαμε να εγγυηθούμε ότι δεν υπάρχει καμία εν λειτουργία βιομηχανία που ρυπαίνει !

Και βεβαίως κανείς δεν είπε ότι το ζήτημα έχει επιλυθεί και ότι δεν υπάρχει πλέον βιομηχανία που ρυπαίνει... Μακάρι να ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα, όσο τα φαντάζεσαι... αγαπητέ μου.

Ο αγώνας είναι καθημερινός... και είναι δύσκολος !

Αν μετά από δύο περίπου χρόνια σαν ειδική Γραμματέας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι όχι, τότε δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα παραπάνω.....