Μιχάλης Παπαγιαννάκης: Mια μέρα μνήμης της απώλειας, ενός από τους «ευγενείς»,

Σήμερα το πρωϊ, έφυγε από κοντά μας ένας λαμπρός, υπέροχος άνθρωπος.

Χάθηκε ένα μεγάλο «κεφάλαιο» για τη χώρα και ίσως – το μεγαλύτερο- ιδίως για την ΑΡΙΣΤΕΡΑ, η οποία ούτε μπόρεσε, ούτε θέλησε να το καταλάβει !! Και βεβαίως δεν τον τίμησε όταν έπρεπε....).

Τώρα ότι και αν πει, ότι και αν κάνει θα είναι και λίγο υποκρισία...

Το κενό της απουσίας του είχε ήδη φανεί όλο αυτό το διάστημα του προσωπικού του, μεγάλου αγώνα, που έδωσε στη μάχη για τη ΖΩΗ! Όλα θα ήταν διαφορετικά αν ο Μιχάλης στεκόταν ανάμεσά μας, όπως το έκανε πάντα με διακριτικότητα, σθένος, μεράκι και αγάπη, πολύ αγάπη για τον χώρο και τους ανθρώπους του!

Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω την οδύνη και την συντριβή μου.

Αγαπητέ μου Μιχάλη αντίο. Χωρίς εσένα, χάνεται και το όνειρο-όραμα, λιγοστεύει η ελπίδα. Παίρνεις μαζί σου τις πιο όμορφες μνήμες, τα πιο τρελλά όνειρα για μία άλλη αριστερά, όπου η ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ θα ήταν η κινητήρια δύναμη και όχι ο μαϊντανός (!!), αλλά και τις τελευταίες ελπίδες μας, αυτές που τρέφαμε από το χώρο του ΣΥΝ!

Τίποτε δεν θα είναι το ίδιο πια...

Αγαπημένε μου φίλε, μας λείπεις ήδη και θα μας λείψεις ακόμη περισσότερο στις μέρες και τις εποχές που έπονται!

Εκφράζω τα συλλυπητήριά μου στους δικούς του, κοντινούς ανθρώπους, που τον αγάπησαν αληθινά.

Μαργαρίτα Καραβασίλη