Σε καμία περίπτωση η διεθνής και η εθνική οικονομική συγκυρία δεν πρέπει να αποτελέσει το άλλοθι για να γίνουν «εκπτώσεις» στα περιβαλλοντικά ζητήματα της χώρας, όπως επισημάνθηκε από το σύνολο των ομιλητών στην ημερίδα που διοργάνωσε, σήμερα, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, με τίτλο: «Περιβαλλοντική ευθύνη- Πρόληψη και αποκατάσταση περιβαλλοντικών ζημιών».
Η σχετική νομοθεσία στον τόπο μας παραμένει ανενεργός, όπως γνωστοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των εργασιών της ημερίδας, καθώς μπορεί με το ΠΔ 148/2009 να ενσωματώθηκε στο εθνικό Δίκαιο της χώρας η Κοινοτική Οδηγία για την περιβαλλοντική ευθύνη, αλλά δεν έχουν ακόμη εκδοθεί οι απαιτούμενες Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις για την υποχρεωτική υπαγωγή των δραστηριοτήτων που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής του ΠΔ σε σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας (η εφαρμογή έπρεπε να αρχίσει την 1η Μαΐου 2010).
Mε βάση την εισήγηση της Οργανωτικής Επιτροπής που παρουσίασε η Περιβαλλοντολόγος Π.Μ. - Επιμελήτρια ΜΕΠΑΑ κ. Χριστίνα Θεοχάρη, σκοπός της οδηγίας είναι «να διαμορφώσει ένα πλαίσιο για την περιβαλλοντική ευθύνη, βάσει της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει» με σκοπό την πρόληψη και την αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ζημίας». Οι αδειοδοτούμενες δραστηριότητες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Προεδρικού Διατάγματος είναι: - το σύνολο των έργων και δραστηριοτήτων που εμπίπτει στις διατάξεις της Οδηγίας IPPC. - οι διαδικασίες διαχείρισης επικινδύνων και μη επικινδύνων αποβλήτων. - όλες οι απορρίψεις σε εσωτερικά επιφανειακά νερά. - όλες οι απορρίψεις ουσιών σε επιφανειακά ή υπόγεια νερά. - η άντληση και κατακράτηση νερού. - η παραγωγή, χρήση, αποθήκευση, κατεργασία, ταφή, απελευθέρωση επικινδύνων ουσιών, παρασκευασμάτων, φυτοπροστατευτικών προϊόντων και βιοκτόνων. - οι μεταφορές οδικώς, θαλασσίως, σιδηροδρομικώς ή εναερίως επικινδύνων ή ρυπογόνων εμπορευμάτων. - τα έργα υποδομών και οι βιομηχανικές δραστηριότητες. - οιαδήποτε χρήση (και η μεταφορά) γενετικά τροποποιημένων μικροοργανισμών. - οιαδήποτε σκόπιμη ελευθέρωση στο περιβάλλον, μεταφορά και διάθεση στην αγορά γενετικά τροποποιημένων οργανισμών. - η διασυνοριακή μεταφορά αποβλήτων εντός, προς ή έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση. - η διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας.
Σύμφωνα με την Οδηγία IPPC καθορίζονται και αξιολογούνται ως προς την περιβαλλοντική ζημιά τρεις κατηγορίες φυσικών πόρων: τα προστατευόμενα είδη και φυσικοί οικότοποι, τα ύδατα, καθώς και το έδαφος. Για κάθε μία από αυτές τις κατηγορίες καθορίζονται τα κριτήρια και τα δεδομένα που απαιτούνται για την αξιολόγηση των δυσμενών μεταβολών από την αρχική κατάσταση, δηλ. της περιβαλλοντικής ζημιάς.
Τους άξονες δράσης για τους υπόχρεους κατέγραψε η κ. Θεοχάρη και αυτοί είναι: - η χάραξη περιβαλλοντικής πολιτικής. - η ακριβής γνώση και παρακολούθηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων κάθε δραστηριότητας. - η γνώση και τήρηση των διατάξεων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, εγκατάσταση και λειτουργία συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης (ΣΠΔ). - η αναζήτηση επιδοτήσεων και επιχορηγήσεων για την εισαγωγή νέων περιβαλλοντικών τεχνολογιών. - η ενεργός συμμετοχή για τη διαμόρφωση της νέας αγοράς της περιβαλλοντικής ασφάλισης. - η προώθηση του διαλόγου με την Πολιτεία θα πρέπει να αποτελέσουν τους βασικούς άξονες δράσεις της ελληνικής βιομηχανίας κυρίως, για την ολοκληρωμένη και επιτυχή αντιμετώπιση της νέας πραγματικότητας.
Ανέφερε, επίσης, ότι εργαλεία για την εφαρμογή της περιβαλλοντικής ευθύνης, αποτελούν ο περιβαλλοντικός έλεγχος, η ενεργοποίηση του Σώματος Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, καθώς και η διενέργεια των μελετών υποβάθρου.
Μιλώντας κατά τη διάρκεια της ημερίδας ο Πρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής Κ. Καρτάλης, επεσήμανε ότι πρέπει να υπάρξει για τις επιχειρήσεις ένα είδος περιβαλλοντικής ενημερότητας, που θα συνδέεται με την φορολογική ενημερότητα, έτσι ώστε οι επιχειρήσεις ν αναγκασθούν να είναι συνεπείς ως προς τις υποχρεώσεις τους.
Από την πλευρά της, η Ειδική Γραμματέας του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Μ. Καραβασίλη τόνισε ότι «θα είναι οικονομικά υπεύθυνος κάθε επιχειρηματίας, η δραστηριότητα της επιχείρησης του οποίου προκάλεσε την περιβαλλοντική ζημία ή τον άμεσο κίνδυνο ανάλογης ζημίας». Στην ημερίδα τονίστηκε επίσης ότι οικονομικές ευθύνες συνίστανται στην καταβολή του κόστους - των μέτρων για τον άμεσο έλεγχο και περιορισμό της ρύπανσης. - της εκτίμησης της περιβαλλοντικής ζημίας και της μελέτης αποκατάστασης. - της εφαρμογής των απαραίτητων μέτρων αποκατάστασης. - τα πρόστιμα που προβλέπονται από την ισχύουσα περιβαλλοντική νομοθεσία. - των διοικητικών δαπανών ή/και δαπανών επιβολής του νόμου και άλλων γενικών δαπανών, που θα υποχρεωθεί να καταβάλει η Διοίκηση και δικαιούται να το ανακτήσει.
© 2010 ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ - ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου